Cacao is bij veel volken al honderden jaren bekend. De Maya’s uit Mexico, waar de chocolade oorspronkelijk vandaan komt, waren de uitvinders van de chocoladedrank. Ze noemden die drank: 'xocoatl'. Ons woord ‘chocolade’ komt van dat woord. Ze gebruikten de bittere chocoladedrank bij al hun rituelen en ceremonies. Zie je de cacaoboom rechts van het midden?

De vruchten zijn rijp na vier tot acht maanden. Daarna worden ze handmatig geplukt. Dit doet men om te vermijden dat de knoppen en bloesems beschadigd raken. Met speciale messen worden de vruchten uit de boom gesneden of gehakt. Soms is het een scherp mes aan een lange stok. Daarna worden de vruchten verzameld. Vervolgens worden de vruchten een voor een opengehakt.

In 1 vrucht zitten tussen de 30 en 50 cacaobonen.
Een boom geeft tussen de 30 en 40 vruchten per jaar.
Voor een reep melkchocolade van 75 gram heb je 45 cacaobonen nodig.

Cacaobonen moeten gemiddeld zo'n 7 dagen drogen.
Ze verliezen dan veel vocht.
Daarna gaan ze in zakken van zo'n 60-80 kg. en worden ze vervoerd naar de kopers.

In de fabriek worden de cacaobonen gesorteerd op kwaliteit en grootte en vervolgens schoongemaakt.
Daarna worden ze geroosterd bij een temperatuur van 120°C.
Hierdoor krijgen de cacaobonen hun typische chocoladegeur en smaak.

Als het vet, de cacaoboter, uit de bruine chocolade-massa is gehaald, blijft er een harde chocoladekoek over.
Die koek wordt vermalen tot cacaopoeder.
Het cacaopoeder wordt natuurlijk gebruikt voor chocolade, maar ook voor hagelslag, vlokken, ijs en chocolademelk.

Van chocolade worden de heerlijkste bonbons gemaakt.
Vaak zit er een zachte vulling in.
Met room of chocolade-crème.
Vooral een land als België is beroemd om zijn vakmanschap voor het maken van bonbons.
Een bekend merk is bijvoorbeeld Leonidas, maar er zijn veel meer beroemde chocolademerken.

Download de woordzoeker, kruiswoordpuzzel of andere puzzel van deze Flipping-pagina.
De afbeeldingen die je op deze Flipping-pagina ziet, kun je omdraaien door erop te klikken.
In de tekst kom je woorden tegen, die je ook kunt vinden in de puzzel die je gedownload hebt. Bij een woordzoeker lees je een zin als je alle woorden hebt ingevuld.
Voor je juf of meester is er ook een antwoordblad 

Cacaobomen groeien hoofdzakelijk in de tropische gebieden op aarde.
Op het plaatje kun je zien waar cacaobomen op de wereld groeien.
Heel veel in Afrika en Zuid-Amerika.
Maar ook in Zuidoost-Azië.
Er drie belangrijke soorten cacaobomen: de Criollo, de Forastero en de Trinitario.
De Trinitario is het belangrijkst voor chocolade.

Cacaovruchten in alle kleuren.
De gele zijn het best gerijpt.
Daar zitten de beste bonen in.

Het witte vruchtvlees met de bonen gaat eerst in grote bakken. Daar blijft het een tijdje in zitten om te gisten. Ongeveer 5 tot 7 dagen. Daarna worden de bonen op grote tafels of kleden uitgespreid om in de zon te drogen. Soms liggen ze op het platte dak van een woning. Zo verliezen ze wel 50% van hun gewicht aan vocht.
Af en toe worden ze omgeschept en worden aan alle kanten mooi droog.

Als de bonen in de zon goed gedroogd zijn, worden ze in jute zakken gedaan.
Deze balen wegen zo’n 60 tot 80 kilo.
Daarna gaan ze per schip op reis naar de landen waar er chocolade van gemaakt wordt. Bijvoorbeeld Nederland.

De geroosterde bonen worden in kleine stukjes van 2 à 3 mm gebroken.
Deze kleine stukjes worden “nibs” genoemd.
De dop (de schil die rond de cacaoboon zat) wordt weggeblazen en alleen het binnenste van de boon blijft over.

Uit de bruine chocolade-massa wordt het vet geperst.
Dat vet is cacaoboter.
De meeste cacaoboter wordt weer gebruikt voor het maken van chocolade.
Ook wordt het gebruikt in lippenbalsem en zalf.

Chocoladeletters worden in de 19e eeuw populair. Elk jaar worden er meer dan 20 miljoen van gemaakt. Je ziet op de foto verschillende soorten mallen van chocoladeletters. In een mal van een letter gaat dezelfde hoeveelheid chocolade. In de letter I dus evenveel als de letter M. Nederlanders eten per jaar zo'n 3 kg. chocolade per persoon. 
De Zwitsers zijn kampioen, met bijna 12 kg. per persoon!

In Nederland stonden veel chocolade-fabrieken.
Bekende merken waren (en zijn) Droste, Van Houten, Verkade en Venz.

Cacaobonen zitten in grote vruchten.
Als de vruchten geel zijn, worden ze geoogst.
Cacaobomen kunnen in de vrije natuur wel 15 meter hoog worden.
Op plantages worden ze meestal klein gehouden, zo'n 4 meter. Dan kan de boer er goed bij als hij de vruchten gaat oogsten.

Hier zie je goed de binnenkant van een cacaovrucht.
In het witte vruchtvlees zitten de bonen.
Door het drogen in de felle zon verschrompelt het witte vruchtvlees en blijven alleen de bonen over.

Als de bonen in de zon drogen, worden ze af en toe omgeschept.
Zo worden ze mooi aan alle kanten droog.

Hier zie je een cacaoboon.
Cacaobonen worden in de fabriek eerst schoongemaakt en daarna geroosterd.
Daarna wordt de harde dop eraf gehaald en dan blijven er kleine, bruine stukjes pit over.
Die worden vermalen tot een vette bruine chocolade-massa.

Tot slot worden de nibs in speciale molens fijngemalen tot een chocoladebruine, vloeibare massa.
Deze cacaomassa bevat meer dan 50% cacaoboter.

De drie soorten chocolade die we goed kennen: puur, melk en wit. Hoe worden de verschillende soorten gemengd? Donkere (pure) chocolade: cacaomassa, cacaoboter en suiker. Melkchocolade: cacaomassa, cacaoboter, suiker en melkpoeder.
Witte chocolade: cacaoboter, suiker en melkpoeder. Soms worden er noten of andere dingen aan de chocolade toegevoegd, bijvoorbeeld zeezout.

Chocolademelk ken je wel.
Het wordt gemaakt van melk met cacaopoeder.
Je kunt het warm en koud drinken.